__KrAcKy______

Wednesday, August 31, 2005

["Donasyong Pang-edukasyon Para Sa mga Makabagong Henerasyon"]

" NO REVISION! ", sabi ng lead paneList sa utak ko. YeheyYy... Eh nak ng tokwa ang isa sa mga malupet na pagkakataon yun na nagamit ko ang aking natutunan sa ENGLISH simula nung akoy unang magaraL nung kinder hanggang sa akoy nasa college na. Lahat ng klaseng ingLes na alam kong makakatuLong sa defence namin niLabas ko. Tang-intz, ayun sabi nung isang prof saken, " Be HumbLe! ", ahahahaha... be humbLe daw?! Eh pano ba naman maangas daw akong mag-ingLes sabi ng mga groupmates ko(ang tropa) habang sinasagot ko yung mga tanong niLa saken. Ewan ko, eh ganun ako mag-ingLes eh, iyon yung mga natutunan ko simuLa nung ako'y nasa kinder palang hanggang ngayon. Ibig sabihin nun naramdaman pala nung paneLists namen kung gaano ko ka-angas at kung gaano sya natamaan, at kung gaano sya napikon sa mga sagot ko sa mga tanong nyang pabalang din. Kala mo ah?! Kaya ayun ang ibig sabihin pala ng " No REVISION! " ay FAILED. Ehehehehe... failed! Yun nga bagsak kame sa defence at sobrang saya kasi isa toh sa mga maLuLupet na naranasan ng buong tropa. Biruin mo, dun naglabasan ang mga marurunong magingLes sa tropa na yung time na yun ko lang narinig na magingLes kame ng hindi nagLoLokohan as in seryosong ingLes! ang kuLet yung pinaka-madaldal sa tropa iyon pa yung naging pinaka-naging bato sa defence namen. Tawa kame ng tawa, tang-intz, ang kuLet tumahimik si BOC ang " MEGAPOWN " ng tropa kung makipagusap at magsaLita bigLang bigLang sinapian ng katahimikan. Hahahahaha...ang saket ng tyan ko sa kakatawa. Isa pa tong si Justin, parang basang basahan na kapag napiga na yung ingLes, bigLang patak-patak na lang yung tumatagas ng salitang ingles, nag-i-isTock-up! Naubusan na ng ingeLes, eh sya pa naman yung INTRODUCTION namen. Sumunod si PasCo, isa pa toh ano yung kinaLake at kinatangkad nya, ganun pala yung kinaLiit at kinapandak nung mga ingLes na lumabas sa bibig nya.Ang kuLit nahirapan na siguro kaya bigLang pasa na kay BOC taz kay ROCKY(Leader namen, our LORD!). Pagkatapos ni Rocky. Tang-intz ako na...xempre ginamitan ng napaka-Lupet na ingLes na may halong sLang from Great Britain (san ka pa toL?!). Sinaniban ako dun ng kakaibang niLaLang. Marunong pala akong mag-ingLes eh, pero naangasan daw yung paneLists namen saken. Kung ituring ko yung defence parang " HEY, DEAR PANELISTS WHAT'S UP, HOW YA DOIN GUYS? ". Ehehehehe... basta hindi ako kinabahan, naging natural ako dun. Hahahahaha...at ayun nga parang minumura ko daw yung mga paneLists namen sa mga ingLes ko! ehehehehe....Taz sumunod saken si DOC(master Dao, AzZz-se!) ang kuLet din para ko na ding nakita at narinig na nagi-ingLes si DAO MING TZE! Natandaan ko may sinabi syang " WE WILL CHERISHED THAT! ". ehehehehe... Natatawa ako dun! Haaaaaaaaaay! Ang saya ng defence na yun. Masaya kame kasi FAILED kame, no need to revise it pa, wala ng problema. Masaya kame kasi nagLabasan ang mga spoking doLLars sa tropa. Masaya kame kasi yung time lang na yun nakita namen si BOC na nakatameme. Masaya si ROCKY kasi andun yung muse nya, inspired na inspired. At lahat ng natutunan namen sa defence na toh kahit nakaka-DISCOURAGE sa part namen(still papasa pa din kame sa subjct. khit un ung resuLt ng defence) natutunan namen ang teamwork. Oo TOL, teamwork...wohoooooo! Mga spoking doLLars made in the PhiLippines is the official language on our defence!

//* nga pala, naka pormaL attire kame nun, si BOC pati si JUSTIN naka-black na longsleeves, si DOC pati si JEFFREY naka Light orange and yellow sleeves, si ROCKY at ako naka-Blue sleeves, with necktie kame ah, teka hiniram ko lang un kay BOC!*//

//*we wouLd like to thank our sponsors(mga pampaLubag loob bago magdefence): Aling Betchay's Kainan para sa masarap na pananghalian, Judge Chewing Gum pamapaLubag ng loob habang nginangata, Clorets Candy for goodbreath, Ever Gotesco Mall Recto para sa paggamit ng CR at sa Pabango na ginamit ng grupo(di ko lam anong pabango yun eh, basta spray lng ng spray...). Thanks toL sa Lahat lahat*//

Wrote On|11:56 AM|

____________________

Wednesday, August 24, 2005

[dun na lang...]

4:00pm oras ng labasan, pupunta na sya sa CR para magayos. Halos isang galong pabango ang ibinuhos nya para maging mabango sya Hindi nga nagpaLit ng damit naka-uniform sya na pupunta.Tnxt na nya, kung pwede ba nyang samahan o ihatid man lang pauwi. Ang kuLit nga ng ichura nya eh...parang asong ngiti ang lumabas sa mukha nya. Nasasabik siguro na makita sya at masamahan. Dumiretso na sya sa eskwelahan,hinihintay na lang kung papadating na. May kasama ata syang mga tropa nya. Ok nga yun para enjoy daming makikilala pati makakakwentuhan. Haaaaay... sya na ba yun bat ganun, ang ganda nya ang swerte ko pala nagkaroon ako ng pagkakataon na makausap, makita at makilala ang isang prinsesang katuLad nya. Na tulala na lang hindi alam anong unang sasabihin. Kumuha ng panyo sa bulsa, pinunasan ang mukha sabay ngiti. Oh... tara?! Biglang nagpaalam ang tropa nya mauuna na daw pauwi. Cge ingat kayo, sabi nya. Umupo siLa sa isang bench na nagkakailangan. Anong oras tapos ng klase mo? Kaninang 5 pa. Ah...sabay sulyap sa bawat galaw ng mukha nya. ang swerte ko pala talaga kahit ganito lang na nakakausap ko sya soLve na solve na. Eh...wala ka bang gagawin mamaya baka gusto mo ng umuwi...ahmmm...ano sabihin mo lang kung gusto mo ng umuwi ah. Hindi cge ok lang. Bat sya ngumiti, grabe ang sarap ng pakiramdam.Tara gusto mo bang kumaen? Tara! Eto pwede na ba tong chippy? Cge, kukuha ako ng malaki. Ehehehe...oh ayan ah ubusin mo yan lahat ah?! Ano ka ba ehehehe...cge upakan naten yan. Bumalik sa bench, inumpisahan ang pagaabot ng chippy sa kanya. Lumapit sya sa tabi nya ng mas malapit. Naranasan mo na ba yung point na isang pagkakataon iniisip mo na bigla kang makakaramdam ng napakasayang sandali sa buong buhay mo. Sabay sandal sa balikat. Ehhh...Oo. Pero anong kLase bang pagkakataon yun? Yun yung pangyayari na nakuha mo yung pinaka-pangarap mong kasama na nakaupo at magkatabi sa isang bench. Parang ang simple lang pero kung aLam mo lang kung gaano nakakapagsaya ng feeling yung ganun. Talaga? ehh....yun lang kasi yung pangarap ko eh, sabi nya. Salamat toL ah, wala lang... basta ako ng bahala hindi na nya hahayaang mawala yung ganung pagkakataon. Nakatahimik siLa. Hindi nya alam na napapaiyak na, kasi sa sobrang tuwa. Oh bat ka umiiyak, ahhmmm...saLamt ah! Sabay titig sa maganda nyang mukha habang iniisip ang pangarap na natupad kahit sagLit lang pero walang katapusan sa utak na tumatakbo. Ano gusto mo ng umuwi. Pinapauwi mo na ata ako eh, baka nga gusto mong umuwi na? Ehhh ayoko ngang matapos tong moment na to eh. Salamat talaga. Sige na nga tara na. Naglalakad silang pauwi. Ihahatid na nya, kasi gusto nya pang makausap at makasama kahit sagLit bago sila umuwi. Salamat ule sa ngiti ah...basta kung alam mo lang toL. Bahala ka. Ehehehehe....ang kulet ng mukha nya grabe...haaaaaay! Cge dito na ko ah, ingat paguwi ah. Sabay titig uLe nanlalambot yung pakiramdam nya sa tuwa. Hindi sya makapaniwala na nakasama nya sa isang pagkakataon. Walang ilangan, ang sarap daw solve na solve. Hindi na nga nya nakikita yung mag tao habang naglalakad sya, nakikita nya pa din yung ngiti ng mukha nya, napapangiti tuLoy si gago. Hindi na nya daw pakakawalan kahit ano pa, maiintindihan daw sya sabi nya eh. Umuwi na si Nicanor habang nagiisip, at nagiisip pa din ng walang katapusan. Buti na lang tinanggap daw sya ni France. Kala nya mandidiri sya pero ang bait pala nya. Sya na daw talaga. Hindi na nya iisipin yung nagiisip ng hindi maganda sa kanila lalo na sa kanya. Ang mahalaga ayun oh, meron kayo nyan. Tol, ako lang merong nyan. Oh ano... ang saya daw wala daw katulad? Umuwi si gago sa bahay ang kulit kung ano-anong pinagsasabi ang saya daw eh. Sabagay?!

Wrote On|8:59 PM|

____________________

Monday, August 15, 2005

[Nandyan na si Sun!]

7:02am dumiLat ang mga mata ko ng araw na toh. Inaantok pako, Nakakatamad bumangon (teka asan yung tsinelas ko?) at sa sobrang katamaran ang mauntog sa pintuang may nagbukas, ay isang napaka-tangang pangyayari na nagpalaho sa aking antok. Nak ng tokwa, si Erpat pala nagbukas ng pinto (sabi ni Erpat: "Tsk, naku....Oh...ano oras kLase mo?) sa kwarto para gisingin ako. Lumabas ako ng kwarto, HaaAay... medyo tumuLaLa muna ko sa sofa sa saLa habang hawak hawak ang twaLya para maLigo. Tinititigan ko yung orasan, ang bagal ng andar 7:24 na. Ayun tuLaLa pa din, iniisip ko yung mga tnxt saken ni AiaNe(sabi ko:"Di, paabot nung charger andun oh..." sabi ni Erpat:"MaLigo ka na!") eh di kinuha ko yung charger nung pown kasi nalowbat kagabi, kakabadtrip nga eh, yung moment na lang yun uLe yung nagkaroon ako ng chance na makausap uLe sya, hindi ko na narepLyan si AiaNe kagabi(mag-aaLas dose na ata nun). Napatingin ako sa binatana, WowWwWw.... HaAaaaaaY sa wakas sumikat na ang napakagandang araw sa isang napakagandang paggising sa umaga. Biglang sumigla yung feeLing ko kasi ganda na ng panahon at ang ganda pa ng binabasa kong messages sa pown. PauLit uLit kong binabasa mga txt nya, hanggang sa hindi ko namaLayan na 8:00am na, hindi pa ko nakakaLigo baka mahirapan nanaman akong pumasok sa ishkuL(hirap kasing sumakay kapag Monday). Medyo hindi na maLamig yung tubig kaya fuLL bLast yung shower. Pagkatapos ko maLigo at magbihis, kumaen na ko ng aLmusal. Isang basong milk pati outmeaL at pandesaL ang kinaen ko, tinamad ata magLuto si Erpat. After ko kumaen at magtutbLas, umupo uLe ako sa sofa hawak hawak nanaman yung pown nagbabasa ng messages nya bago ko pumasok sa ishkuL. 9:12am na saka pa lang ako umaLis ng bahay. Ang ganda ng panahon sarap pumasok ng ganung feeLing.

Hindi naman ako nahirapan sumakay at hindi ako nabadtrip sa trapik. Dumating ako sa ishkuL na magaan ang pakiramdam. Sa ishkuL ko tina-type toh, eh hapon pa kLase ko eh.....kakabadtrip yung Friendster, hanggang ngayon maintenance ek-ek pa din! Pero ayos lang naka-ishmyL naman sya eh...

Wrote On|12:15 AM|

____________________

Wednesday, August 10, 2005